Sinterklaas
27 oktober 2020
Ik weet wel dat het niet correct is om vóór Allerheiligen al over Sinterklaas te spreken, maar dit jaar is alles anders. Toen ik bij het opruimen van een boekenrek op het grote Sinterklaasboek stootte, sloeg de schrik me om het hart.
Hoe zullen we de goedheilige man nu weer in bochten moeten wringen om hem te laten optreden in volle coronacrisis? Na het verbleken van zijn pieten tot roetpieten (volledig terecht), het afschaffen van de zak om kinderen in te stoppen, het wegmoffelen van de roe en het vervangen van niknakjes en marsepein door tandvriendelijker snoepgoed, wacht nu de grote uitdaging van een Sint met mondkapje en handgel. Ik weet niet of ik dat nog uitgelegd zal krijgen aan mijn kleinzoon, die toch al stilaan de leeftijd nadert van de grote ontmaskering.
Moet je het snoepgoed en de pakjes twee dagen laten liggen voordat je ze mag aanraken? Of moet je ze eerst met ontsmettende spray bewerken? Strooien met ‘guimauvkes’ is al zeker niet aan de orde. En die pieten lopen allemaal veel te dicht bij elkaar. Sinterklaas kan met die handschoenen nooit goed zijn handen met handgel bewerken. En een bezoek in de klas is voorbehouden aan ‘essentiële derden’, waaronder de Sint, hoe eerbiedwaardig hij ook is, wellicht niet valt.
Om nog te zwijgen van de af te raden reis vanuit Spanje en de veel te volle stoomboot waarop je niet kunt anderhalvemeteren. En de nachtklok, al geldt die hopelijk niet voor het paard, de pieten en de Sint. Gelukkig is er boven op de daken voldoende ventilatie.
Al kan het nooit zo moeilijk zijn om Sinterklaas te laten rondgaan in coronatijden als het tijdens de oorlog moet geweest zijn, toen de bommen hem om de oren vlogen en al het snoepgoed op de bon stond.
Dus laat de wind maar waaien door de bomen, laat de Sint maar op de deur kloppen, laat hem alles maar in onze ‘tonne’ gooien. Sinterklaas is voor geen virus vervaard. Dank u wel, Sinterklaasje!
(Afb. van Aline Dassel via Pixabay)
;)
;)
;)
;)
;)
Het is bijlange niet verkeerd om nu al over hem te spreken. Bij onze Orthodoxe Broeders is hij er elke dag. De Nikolai-icoon prijkt er na Jezus in een van een van de mooiste hoeken van hun huis. En nog wel met open boek in Kerk-Slavische rechtopstaande letters de beginwoorden van de Bergrede. Niets hield deze door goddelijk ingrijpen gewijde bisschop uit de 4de eeuw tegen om goed te doen: opwekking van een dodelijk getroffen matroos; het vrijpleiten van onschuldigen; meisjes zonder bruidsschat werden geholpen; zeelieden werden gered van moordende stormen; demonen uit heidense tempels werden verdreven enz…Al vlug werd er voor hem een kerk in Mira gebouwd en ging men op bedevaart en hij doorstond onze huidige kritische blik omtrent zijn historisch bestaan. De Nikolai Wonderdoener- icoon heeft zijn vaste plaats in mijn woonkamer naast de Tricherusa en doet mij aan mijn meter en peter denken. Inderdaad deze heilige man komt door weer en wind, corona, oorlogen, pest, aardbevingen houden hem niet tegen. Hij is er voor klein en groot.