Sinterklaas

5 december 2024

Oude feesten zitten vol rare woorden. Samen met de bijpassende muziek, de typische gerechten en attributen vormen ze het onmisbare decor. Misschien denkt u nu aan kerstmannen die ‘hohoho’ zingen, aan kalkoen en aan jingle bells, maar ik heb het natuurlijk over Sinterklaas.

Kleindochter van bijna drie leert elke dag meer over wat erbij hoort. Spanje zal nooit meer een gewoon vakantieland zijn. Elk wit paard kan over de daken lopen. Schoentjes en laarsjes krijgen opeens een heel andere bestemming. En toen ik haar vertelde dat het paard ‘Slechtweervandaag’ heet, tuinde ze vierklauwens in het grapje. Inmiddels spreekt ze het paard aan met zijn naam alsof ze hem altijd zo heeft gekend.

Ze is verbaasd dat Sint haar in de schoen bij oma en opa wel vier chocolade goudstukken bracht, terwijl ze er thuis maar eentje kreeg. Ze peuzelt van de marsepeinen patatjes en kijkt in het boek naar het grote huis van de Sint, waar alle Pieten slapen in driedubbele stapelbedden.

Na ‘Sinterklaasje bonne bonne bonne’ heeft ze nu ook een nieuw liedje op haar repertoire: ‘Zwarte Piet, wiedewiedewiet, ik hoor je wel, maar ik zie je niet!’ Lekker griezelig, dus precies zoals het hoort.

Maar als de familie samen zingt van ‘Hoe waaien de wimpels al heen en al weer’, is ze kritisch. ‘Dat zijn geen wimpels, dat zijn vlaggetjes’, wijst ze ons terecht. Over de roe en de zak treden we veiligheidshalve maar niet in detail.

Wie zoet is, krijgt lekkers. Van al dat lekkers word je nog zoeter. Het kan niet op. Wij genieten ons te pletter.

(Photo by Kelly Sikkema on Unsplash)