Ventileren

4 april 2024

Alleenwonenden en alleenstaande ouders maken in ons land 45% van de bevolking uit. Dat zijn dus mensen die als er iets tegenvalt alleen hardop tegen zichzelf kunnen vloeken, zeuren of klagen.

Natuurlijk hebben die mensen vrienden. Maar vrienden moet je te vriend houden en je moet je oprispingen dus toch altijd een beetje doseren.

Met een partner kun je ook niet totaal achteloos omspringen. Iedereen heeft er belang bij dat het leuk blijft. Maar meestal ken je elkaar goed genoeg om te weten dat het gezeur weer voorbijgaat. Je kunt al te hardnekkig geklaag gewoon negeren, omdat je die fase kent en bijna kunt voorspellen hoe het verder gaat.

Ventileren is in een mensenleven van levensbelang. Een te stevig opgepompte fietsband kan ontploffen. Als er wat lucht uit kan ontsnappen, is de band opnieuw veerkrachtig genoeg om weer kilometers af te leggen. En precies zo is het met mensenzielen. Af en toe moet je het ventieltje kunnen opendraaien om er een beetje frustratie of verontwaardiging uit te laten vliegen.

Natuurlijk kunnen partners ook elkaar al eens als bron van ergernis ervaren. Dan helpt tegen elkaar ventileren niet echt. Even elk iets anders doen is dan een goede oplossing. Wij hebben in onze woonkamer schuifdeuren, waardoor we er kleine compartimentjes van kunnen maken. Dat helpt als een van ons tv wil kijken of muziek beluisteren zonder de ander te storen. En het helpt ook voor al de rest.

Toch blijf ik met de vraag zitten: waar lozen alleenwonenden hun ergernissen? Zou er een online platform voor bestaan? Of zijn die mensen vanzelf zo zen dat ze er minder behoefte aan hebben? Het blijft voor mij een raadsel.

(Photo by Vidar Nordli-Mathisen on Unsplash)