Wijs ben je nooit alleen

6 januari 2020

We vieren weer het feest van de drie koningen, of de wijzen uit het oosten zoals Matteüs hen noemt. Ze komen het kind bezoeken en vereren het met geschenken. Ze zien het belang van dit kind, ook al is dat voor de meeste anderen nog onzichtbaar. Ze zijn bereid om tegen alle schijn in een ster te volgen, ook als die stilhoudt op een onverwachte plek. En ze spelen niet in de kaart van de valse koning.

Zulke wijzen hebben we nodig in elke tijd. Mensen die de ster van liefde en rechtvaardigheid volgen. Die machthebbers durven trotseren als het nodig is. Die geloven in de kracht van het kleine. Die doen wat ze moeten doen, ongeacht wat anderen daarvan denken. Die er veel voor over hebben om het goede te eren en te beschermen.

Wat mij altijd opvalt is dat er een groep wijzen op bezoek komt. Niet één verlichte geest die het licht heeft gezien, maar een heel stel. Matteüs noemt geen aantal, maar uit de opsomming van de drie geschenken (goud, wierook en mirre) leidden mensen al snel af dat er dus drie bezoekers waren. In latere verhalen kregen ze namen, leeftijden, continenten van oorsprong toebedeeld. In de afbeeldingen doken kamelen en kronen op.

Wijs zijn doe je niet alleen. Je hebt anderen nodig om je mening te nuanceren, bij te schaven, aan te vullen. De waarheid wordt vaak in dialoog geboren. Mensen leren van elkaar, komen op nieuwe gedachten, stellen hun mening bij. Een eenzaam standpunt is vaak eerder eigenwijs dan wijs.

Laten we proberen wijs te zijn, elke dag een beetje meer. Een kameel of een kroon hebben we daar niet bij nodig. Elkaars gezelschap des te meer.

(Kerknet.be 5 januari, afb. van Susan Cipriano via Pixabay)