Zolang er soep is, is er hoop

12 december 2021

We hebben getwijfeld: kan het wel doorgaan? Zoveel bijeenkomsten worden uitgesteld of afgelast door dat lelijke coronabeestje. Maar vorig jaar konden we het ook al niet doen en wat blijft er over van een jaarlijkse traditie die twee jaar of langer stil ligt?

Dus doen we het toch. Met een paar aanpassingen: iedereen brengt een eigen kop en lepel mee. We brengen aan de deur voor wie dat wil. Maar verder blijft het recept als vanouds.

Buren koken soep, een heleboel soep. Elk volgens eigen inspiratie.

Rond de boom op de hoek van onze straat warmen we de soep op. We hangen affiches van Welzijnszorg – Samen Tegen Armoede op. We gebruiken de schorten en het doosje voor de vrije bijdrage. En dan proeven we vol overgave elkaars heerlijke soepen.

Het is altijd warm op een Soep op de Stoep. Ook al daalt de temperatuur tot omstreeks het vriespunt. Ook al is de wind weleens guur. Maar de lachende gezichten en de lekkere soep maken alles goed.

Dit jaar doen ook de Hongaarse en de Chileense buurvrouw mee met een eigen recept. En er zijn de klassiekers van elk jaar: pompoensoep, tomatensoep en snert. De studenten komen even smullen tussen het studeren door. Kinderen rennen elkaar achterna over de stoep. Weetjes worden uitgewisseld: welke kaas doe jij in die courgettesoep? Hoe wordt jouw witloofsoep zo romig? En schil je de pompoen van tevoren of niet?

We zijn solidair met wie geen warm huis heeft, geen warme buurt. Dat moet een basisrecht zijn voor iedereen. Maar vooral genieten we van elkaar. Want die soep wil zeggen dat we op elkaar kunnen rekenen. Dat werd de laatste jaren alleen maar belangrijker. Onze buurt wordt er alweer een beetje warmer van.

(Kerknet.be 12 december 2021)