De warme adem van God

23 december 2018

Je zou denken dat je met vier adventszondagen tijd genoeg zou hebben om naar Kerstmis toe te leven, maar de laatste jaren overkomt het me keer op keer dat het opeens weer holderdebolder Kerstmis is. En dit jaar is het helemaal een bol.com-Kerstmis: vandaag bij de vierde adventskaars besteld, en morgen met kerstavond al in huis. Het kan niet snel genoeg gaan, zo lijkt het wel.

Ik herinner me nog vaag dat het bij elke zwangerschap en geboorte van een kind ook zo ging: in het begin lijken die negen maanden eindeloos lang, maar na een tijdje gaat het elke week sneller. En opeens is het kind er en vanaf dan is het niet meer weg te denken. Je hebt er de rest van je leven je handen meer dan vol aan.

En misschien is dat wel iets wezenlijks van Kerstmis: Gods aanwezigheid bij ons is langverwacht, maar toch bijna niet te vatten. Duizelingwekkend in zijn eenvoud, zo’n God die denkt: hoe kom ik zo dicht bij de mensen dat ze me echt leren kennen? Gewoon door mens te worden natuurlijk. Er is geen speld tussen te krijgen. In zoveel dingen die Jezus deed en zei, krijgen we een rechtstreeks doorkijkje naar God.

Met Kerstmis voelen we dus de warme adem van God in onze nek. En de rest van het jaar hebben we de handen meer dan vol om zijn programma van vrede en recht voor iedereen waar te maken.

Een zalige en warme Kerstmis!

Kerknet, 23 december 2018