Een andere wereld

20 december 2022

Tien maanden is kleindochter inmiddels. De wereld wordt elke dag spannender.

Een van haar lievelingsactiviteiten is samen boekjes lezen. Het is een onderdeel van haar slaapritueel, maar ook op andere momenten van de dag is ze er altijd voor te vinden.

Veel babyboekjes tonen een of andere kleine inventaris. Speelgoed. Boerderijdieren. Fruit in alle vormen en kleuren. Daar kijkt ze welwillend naar. Ze voelt aan de glimmende pagina’s en luistert naar de vertrouwde klank van het woordje ‘banaan’.

Heel anders wordt het als we ons in een echt verhaaltje storten. Het kleine uiltje valt uit het nest. O-oh! O ramp, het is zijn mama kwijt. Een eekhoorn gaat mee op zoek en stelt telkens andere bosdieren voor, die wel een trekje van de mama hebben, maar toch niet echt mama uil zijn. Kleine uil wordt steeds banger en verdrietiger en dat hoor je aan zijn stemmetje. Kleindochter kijkt verontrust naar mij. Komt dit nog wel goed? Ze staart naar de bladzijden alsof ze erin wil duiken. Wat gebeurt er toch allemaal?

Maar dan vindt kleine uil zijn mama en gaan alle dieren samen koekjes eten. Eind goed, al goed. Al hangt kleine uil wel weer vervaarlijk dicht bij de rand van het nest…

Kleindochter vindt dit en andere verhalen met actie en emotie een stuk spannender dan de overzichtsboekjes.

Een mens – hoe klein ook – leeft van verhalen. Ook al begrijpt kleindochter nauwelijks waarover het verhaal gaat, toch is ze gefascineerd door de intonatie, de opgeroepen spanning en de opluchting bij de ontknoping. De melodie van mijn stem gaat het woord vooraf, maar ze gaan hand in hand. Kleindochter beseft nu al dat er in zo’n boekje een wereld schuilgaat waarin ze kan reizen. En dat is nog maar het begin van alle levens die ze in verhalen zal kunnen leiden.

(Afb. van Picsea via Unsplash)