Geloven in tijden van krimp

29 mei 2022

Op Facebook zie ik elke dag tientallen foto’s van ‘vrienden’ passeren. Soms blijft er eentje hangen. Deze week was dat een foto van een fris gepoetste moderne kerk, aan de vooravond van de laatste viering die er zou doorgaan. Voor één keer was de plek nog op zijn mooist.

‘Op naar een volgend hoofdstuk op een andere plek’, luidde het onderschrift. Er stonden spijtige bedenkingen bij van mensen die er mooie momenten hadden beleefd en zich er thuis hadden gevoeld.

Het verhaal van ons geloof in deze tijd en in dit land, is er al te vaak een van afscheid en inkrimping. We hebben het gevoel dat er veel verloren gaat, dat er al veel is weggevallen. Daar zitten dingen bij die we niet gaan missen, maar ook veel wat kostbaar en waardevol was. We weten nog niet goed hoe we dat wat ons bezielt en samenbindt, opnieuw vorm gaan geven.

Hier en daar groeit er iets nieuws. Soms lijkt het op wat er was, soms helemaal niet. Het blijft zoeken. Er zijn zo veel manieren om samen te komen, om op zoek te gaan naar onze diepste kern, om te ontdekken wat ons op de goede weg zet. De geest zal ons helpen, dat staat vast.

Alles waar mensen leven en hoop in vinden, gaan we leren waarderen. Het is niet of-of, maar en-en. Het is belangrijk om mensen te vinden om samen mee op weg te gaan. Dan zal de ruimte er wel komen, net als de trekkers, de vormen en de nieuwe gewoontes en afspraken.

Ook al wankelt de grond soms onder onze voeten, we laten elkaar niet los. We blijven elkaar inspireren en bezielen. Want ons hart is er vol van.

(Kerknet.be 29 mei 2022, afb. van Milt Ritter via Pixabay)