Groter en ouder

9 maart 2023

De dingen die onbewust in je hoofd zitten, zijn de gevaarlijkste. Je weet nauwelijks dat ze er zijn. Je bent je van geen kwaad bewust. Tot je op een kwade dag jezelf betrapt op een rare gedachte of een vreemd gevoel.

Zo heb ik bij mezelf een pijnlijke vooronderstelling ontdekt. Ik heb een moeder en die wordt heel binnenkort 96. Daardoor heb ik het gevoel dat ik zelf nog lang niet aan de beurt ben om dood te gaan. Dat slaat natuurlijk helemaal nergens op, want ik heb helaas heel wat vrienden en kennissen – leeftijdsgenoten! – die veel vroeger met de dood worden geconfronteerd. Maar ergens in mijn achterhoofd vind ik dat voor mij een andere regeling geldt. Je hoeft toch niet bezig te zijn met je eigen ouderdom en dood als je nog een moeder hebt die opgewekt – weliswaar achter een rollator – door het leven struint. Ouders vormen een soort natuurlijke buffer, of niet?

Ik had nochtans beter moeten weten. De mensen van mijn generatie werden stuk voor stuk bij het opgroeien groter dan hun ouders. Ik zag in mijn tienerjaren hoe al mijn vrienden en vriendinnen, nichten en neven hun ouders in lengte overvleugelden. Ook mijn broer gaf mijn ouders het nakijken. Iedereen, behalve ik. Ik kwam nog niet in de buurt van mijn moeder, laat staan van mijn vader.

Misschien is het een aanwijzing, dat het zo ook zal gaan wat betreft mijn leeftijd. Want al zegt iedereen dat ik goede genen heb, dat is allicht helemaal geen garantie. Mijn moeder zou het bovendien geweldig vinden om ouder te worden dan ik, want zo zit ze in elkaar. Haar competitiedrang houdt haar op de been. Mijn moeder overtreffen wordt elk jaar onmogelijker…

Binnenkort ga ik dus met veel plezier aan mijn oude dag beginnen, voordat het te laat is. Om het even of ik nog een moeder heb. Ook als dochter heb je het recht om bejaard te zijn. Alleen met bingo ga ik nog even wachten 😉

(Photo by Vladimir Soares on Unsplash)