Hartjes

15 maart 2022

‘Kijk eens, mama, er staan hartjes in haar oortjes’, zegt mijn dochter, pas mama geworden.

Ik wist wel dat het moederschap een mens verandert, maar soms gaat het heel radicaal. Mijn altijd wat nuchtere en ironische dochter is helemaal gesmolten.

Ondanks het slaaptekort en het wennen aan ongeveer alles, zijn de jonge ouders voorgoed weg van hun baby. En zo hoort het ook. Maar het blijft heerlijk om te zien.

Ik moet denken aan die stripfiguren met dollartekens in hun ogen, als ze een rijke buit in het verschiet zien.

Mijn dochter en schoonzoon hebben hartjes in hun ogen.

Zelf vind ik mijn kleindochter ook aanbiddelijk. Haar haartjes, haar vingertjes, de gekke bekjes die ze trekt als ze slaapt, haar fronsje, haar totale overgave als het buikje vol is. Ook ik raak er niet op uitgekeken. Maar hartjes in haar oortjes? Die zie ik niet meteen.

Op mijn schoot wriemelt mijn kleindochter met haar beentjes. Ze maait met haar armpjes en draait haar hoofdje.

En dan zie ik het opeens ook. Hartjes, zo duidelijk als wat. Ik zal er nooit meer kunnen naast kijken.

(Afb. van Ana Tablas via Unsplash)