Iets om naar uit te kijken

5 maart 2024

Hoe oud je ook wordt, het is belangrijk dat je altijd iets hebt om naar uit te kijken: een avondje met vrienden, een boek dat je wil lezen of een film die je wil zien, een bijzondere verjaardag, een reis, de geboorte van een (klein)kind. Het zijn de karamellen die het leven zoet houden.

Voor mijn moeder wordt het stilaan een uitdaging om nog uitkijkpunten te vinden. Er zijn de feestjes in het woonzorgcentrum, maar ze klaagt dat ze daar steeds minder mensen kent. Een aantal oude bekenden zijn gestorven en de nieuwe gezichten blijven niet meer hangen.

Familie-uitjes vindt ze leuk op het moment zelf, maar het lukt nauwelijks om er haar naar te laten uitkijken. De dagen van de week tuimelen door elkaar en ze kan maar moeilijk geloven dat het alweer Kerstmis is geweest. ‘Op maandag? Dat is toch op donderdag!’ roept ze vertwijfeld uit.

Als we haar meenemen, rijden we door de straat waar ze meer dan zestig jaar heeft gewoond. We stoppen even bij het oude huis, waar zich nu een nieuw gezin heeft gevestigd. Wij zien hoe de binnenmuren zijn gesloopt en de woonkamer onherkenbaar is geworden. Maar zij wijst verheugd naar de witte luiken langs de ramen en naar de houten garage aan de zijkant. ‘Kijk, die zijn er nog!’

Aan tafel in het restaurant achter een grote ‘latte macchiato’ (zo heet haar ‘koffie verkeerd’ tegenwoordig), vertelt ze dat er in het woonzorgcentrum nog één dame is die ouder is dan zij. Het geeft haar de spirit om vol te houden. Wat zou ze ervan genieten om de oudste te zijn!

Binnenkort wordt mijn moeder 97. ‘Wat gaan we doen als ik honderd word?’ vraagt ze opeens. Wij staan even met onze mond vol tanden. Misschien hoeven we dat niet nu al te plannen, toch?

Ik hoef niet bang te zijn. Mijn moeder heeft nog iets om naar uit te kijken.

(Elisabethblog februari 2024, Photo by Eduardo Barrios on Unsplash)