Kippenvel

18 augustus 2022

Ik weet wel dat de droogte een probleem is. En dat hittegolven voor bijna niemand leuk zijn. Maar stiekem heb ik toch ook wel genoten van de eindeloze reeks zomerdagen. Elke dag buiten eten. Nooit een jas hoeven mee te nemen als je weggaat. Bij het plannen maken niet bang hoeven te zijn voor verstorende regenbuien. De zorgeloosheid van een eindeloze zomer draagt bij aan het ontspannende effect.

Nu het even wat frisser werd, voelde ik hoe mijn huid enige moeite had om zich aan te passen. De lauwe, koesterende zomerbries is er natuurlijk niet voor altijd. Het was voor het eerst sinds weken dat ik het eventjes koud had. Mijn armen tooiden zich na een beetje zoeken weer met kippenvel. Ik moest er bijna om lachen. Het lukte dus nog, dat kippenvel, na al die tijd.

Ook al zeuren we heel wat af over het weer, toch zijn wij mensen taaie wezens. We trotseren regen en wind, wapenen ons tegen extreme temperaturen in beide richtingen en blijven onze neus omhoogsteken. Een beetje zon, een bries, wat frisse lucht, we kunnen er niet zonder.

Onze huid past zich aan, zet zich schrap tegen de winterkou, geniet van wat zachte regen, koestert zich in de avondzon. En als het al te koud wordt, wat kippenvel. Zelfs rimpels houden dat niet tegen.

Soms zou ik willen dat mijn geest even soepel was als mijn huid. Dat ik me even vlotjes mentaal zou kunnen aanpassen aan allerlei omstandigheden. Zou daar ook olie voor bestaan?

(Afb. van Physicsgirl via Pixabay)