Littekens

23 mei 2023

Vorig jaar heb ik een vlekje op mijn been laten weghalen en nu zit ik met een lelijk litteken. Ik klaag erover tegen mijn vriendin.

‘Een litteken?’ zegt ze verwonderd. ‘Dat is toch juist interessant!’

In vergelijking met rimpels, grijze haren, een uitgezakte kaaklijn, een kalkoenennek en een taille als een Michelinmannetje kan dat misschien kloppen. Maar toch.

Er was een tijd dat we onder vrienden onze littekens vergeleken en de stoere verhalen erachter vertelden. Even kijken of ik het nog kan.

Dat streepje op mijn voorarm kwam van toen ik in de prikkeldraad bij het kapelletje bleef haken, omdat we probeerden lindenbloesems te plukken voor onze oma.

Die piratenstreep boven mijn linkerwenkbrauw kwam er toen ik genaaid werd nadat ik tikkertje speelde op de speelplaats en struikelde (met bril!) over de elastiek rond de benen van een ander groepje.

Die vlek op mijn rechterknie van toen ik de helling naar de ondergrondse garage naar beneden fietste in het donker en letterlijk van het pad raakte.

De strepen op mijn onderbuik zijn de bewijzen dat hier ooit een uitpuilende tweeling woonde.

Mijn lichaam staat vol sporen. Het zijn tekens dat ik geleefd en overleefd heb. Dat litteken op mijn been kan er dus ook nog wel bij.

(Afb. van Nini via Pixabay)