Onsterfelijk

21 maart 2024

Soms denk ik er weleens over na wat er na mijn dood nog van mij zal overblijven. Een paar ouderwetse boeken misschien. Een foto ergens in een lade. Een grappig peuterliedje dat aan een volgende generatie wordt doorgegeven. Mijn kleren en mijn spullen zijn dan al lang verdwenen.

Van alle dode mensen die ik persoonlijk heb gekend, heeft mijn schoonmoeder het op dat vlak verreweg het handigste aangepakt. Tijdens haar leven was ze geregeld creatief bezig. Ze borduurde kussens. Of ze kocht mooie lappen stof op de markt en haakte daar in een bijpassende kleur een boord rondom, zodat het een afgewerkt tafelkleed werd. Maar voor haar ogen en haar vingers werd borduren en haken steeds moeilijker.

Op haar oude dag (ik realiseer me dat ze toen jonger was dan ik nu) volgde ze les in ‘boerenschilderen’. Ze begon aan het beschilderen van houten voorwerpen in donkerrood en diepgroen, met fijne bloemen- en vogelmotieven erop. Van sierplankjes over kruidenrekken tot een echt kinderbedje. Die spullen verdeelde ze gul over haar kinderen en kleinkinderen. We waren er vaak niet echt blij mee, want de bont beschilderde en robuuste kleinoden pasten niet echt in onze strakke interieurs.

Als ze op bezoek kwam, inspecteerde ze steevast of haar spullen de plek gekregen hadden waar ze volgens haar recht op hadden. Hier en daar verplaatste ze een wanddecoratie of een voorwerp om ze wat meer in het zonnetje te zetten. We lachten erom en zetten alles weer terug als ze weg was.

Maar nu, bijna twintig jaar na haar dood, duiken die voorwerpen nog steeds regelmatig op. In haar kinderbedje sliepen inmiddels diverse kleinkinderen in drie landen, en nu al het tweede achterkleinkind. Het kruidenrek en de broodtrommel zijn onverslijtbaar, net als haar eierdopjes en kapstokken. En bij feestelijke gelegenheden komen zelfs de tafellakens weer van pas.

Zo is mijn schoonmoeder er ergens toch altijd nog een beetje bij, want we vertellen graag over wie die spullen gemaakt heeft.

Misschien wordt het voor mij tijd om een hobby te bedenken waarmee ik eenvoudige gebruiksvoorwerpen een persoonlijke touch kan geven. Onsterfelijkheid gegarandeerd!