Onvoorspelbaar

25 februari 2025

De straatverlichting in onze buurt werkt al vier nachten niet en bovendien staken de treinen. Ik merk dat ik er niet goed tegen kan als de dingen waarop ik reken, het laten afweten. Als er opeens geen water uit de kraan komt, omdat er gewerkt wordt aan de leidingen. Als de elektriciteit uitvalt, net als ik koffie wil zetten. Als de winkel waar ik naartoe ga, gesloten is wegens onvoorziene omstandigheden. Als mijn afspraak bij de tandarts niet doorgaat omdat de tandarts ziek is.

We hebben allemaal een vol en druk leven en als er ergens een radertje hapert, lopen we al gauw vast. We raken niet waar we moeten zijn, we vinden niet wat we nodig hebben en we lopen zoveel vertraging op dat we onze plannen moeten laten schieten.

Ik bedenk dat er zeker landen op de wereld zijn, waar de mensen altijd met dit soort wisselvalligheden moeten rekening houden. Komt er vandaag water uit de kraan en hoe lang? Zal er rijst of suiker te koop zijn in de winkel? Kan ik het medicijn krijgen dat ik nodig heb? Is er een leraar voor de klas van mijn kind?

Op mijn slechte momenten denk ik dat alles ook hier veel onvoorspelbaarder gaat worden. Maar als ik eerlijk ben, besef ik dat we meestal niet veel te klagen hebben. In ons land kun je een menswaardig leven leiden en meer dan dat. Dat we ons ergeren als er al eens iets hapert, ligt vooral aan het feit dat het zo uitzonderlijk is. Een heleboel dingen lopen min of meer gesmeerd. Zo hebben onze voorouders het geregeld, soms na harde acties en veel gepalaber. Daar mogen we dankbaar om zijn. We betalen er belastingen voor om alles zo vlot mogelijk te laten verlopen. Pas als het stropt, merken we hoe lastig dat is.

We hebben er dus alle belang bij om een land in stand te houden waar dingen goed en betaalbaar voor iedereen georganiseerd worden. We zouden dat moeten uitbreiden naar steeds meer landen. Want het is niet vanzelfsprekend. Maar het maakt een levensgroot verschil.

(Photo by Gallery DS on Unsplash)