Vasten met een hart

18 februari 2024

Haast geruisloos zijn we opnieuw de vasten ingegleden. Met een Aswoensdag die schuilging achter Valentijngedruis. Terwijl er zoveel gelijkenissen zijn tussen beide.

Zowel bij Valentijn als bij Aswoensdag gaat het om trouw aan wat je belangrijk vindt. Om liefde en schoonheid te kunnen zien in de kleine dingen van elke dag. Om nooit los te laten wie en wat je lief is. Om door de as van de dagelijkse sleur opnieuw het vuur te kunnen beleven. Om warm te lopen en dat vuur brandend te houden, voor de rest van je dagen.

Met Valentijn moet je het na een dag weer zelf uitzoeken. Gelukkig houden we elkaar in de vasten veertig dagen lang samen overeind. We helpen elkaar om onze neuzen in de goede richting te zetten. We gooien er vertrouwde verhalen en liederen tegenaan. We houden grote schoonmaak in onze ziel.

De oude symbolen trekken ons mee. Een nieuwe scheut aan de sanseveria doet me aan Pasen denken. Zelfs de spin in het vers geweven web voor ons raam vertedert me: ook ik laat me zoals elk jaar vangen in de hoop op nieuw leven.

De krokussen bloeien al. De avonden worden lichter en onze harten ook. Als we het aandurven om veel mensen in ons hart te sluiten, telkens opnieuw, dan wordt die nieuwe wereld zichtbaar, stap voor stap. Waarop wachten we nog?

(Kerknet.be 18 februari 2024, Photo by Fallon Michael on Unsplash)