Zaadjes

11 januari 2022

‘Een zaadje is in een kuiltje gevallen. De wind dekt het toe.’

Herkent iemand nog dit beginzinnetje? Dan weet ik meteen twee dingen uit je verleden.

1. Jullie hadden vroeger thuis een moestuin.
2. De zaden daarvoor kwamen uit de gids van Gonthier.

Waar mensen nu de winterblues bestrijden door plannen te maken voor hun zomervakantie, begon mijn vader elke januarimaand met het zorgvuldig opstellen van een lijstje te bestellen zaden. Erwten en bonen, worteltjes en kervel, en nog veel meer. Elk jaar probeerde hij ook iets nieuws uit, een nieuwe groente of minstens een hem onbekende variëteit. Het was altijd afwachten wat het zou worden.

Aan het insturen van het lijstje ging wekenlang vergelijken en afwegen vooraf. Welke soort sla zou het best gedijen in de zandgrond van onze tuin? Welke peterselie kon het beste tegen droogte? Welke radijsjes waren bestand tegen wormen? Welke schorseneren hielden wel van wat schaduw van de bomen van de buren?

Het was een vorm van online kopen, lang voordat zoiets in de mode kwam. En het was altijd afwachten wat het werd.

Zodra de nieuwe gids van Gonthier in de herfst arriveerde met de post, kreeg ik de oude. Daar knipte ik naar hartenlust foto’s van aardappeltjes en tomaatjes uit, om klaar te maken in de ijzeren pannetjes van mijn kookvuurtje.

En ik leerde er ook de betovering van goed geschreven non-fictie. ‘Een zaadje is in een kuiltje gevallen. De wind dekt het toe.’ Er volgde een heel verhaal waarin ook de zon en de regen een rol speelden. Ook informatie werd spannend als je er een verhaaltje van maakte. Dat vergat ik nooit meer.

(Afb. van Markus Spiske via Unsplash)