Botjes
20 december 2019
‘Toen ik vanmorgen in mijn botjes stapte…’, begint mijn vriendin. Ik schiet luidop in de lach.
20 december 2019
‘Toen ik vanmorgen in mijn botjes stapte…’, begint mijn vriendin. Ik schiet luidop in de lach.
27 november 2019
Onafhankelijk van elkaar hadden mijn buurman en ik identiek dezelfde ervaring. We hadden ergens pijn. Geen vage zielenpijn, maar welomschreven pijn op een precies afgebakende plek in ons lichaam. Ik in mijn zitknobbel, hij in zijn schouder.
28 oktober 2019
Met je eigen gezondheid kun je heel verschillend omgaan. Ik heb vrienden die bij het minste pijntje ongerust zijn. Als er ergens iets kraakt of er verschijnt een vreemd bobbeltje of ze voelen iets wat ze niet eerder voelden, slaat de angst hen om het hart.
22 oktober 2018
Franciscus noemde zijn lichaam liefdevol ‘broeder ezel’. Vroeger vond ik dat nogal denigrerend, maar met de jaren begin ik het steeds beter te begrijpen. Het biedt mogelijkheden. Want wat is er heerlijker om aan iemand de schuld te kunnen geven als er iets niet goed werkt?