Groepsgevoel
28 maart 2024
Na de mis van Palmzondag lopen we over de stoep met een bosje palmtakjes in de hand. We kruisen een zwarte man die ook zo’n bos van dezelfde takjes met zich meedraagt. Blijkbaar komt hij uit een andere kerk.
28 maart 2024
Na de mis van Palmzondag lopen we over de stoep met een bosje palmtakjes in de hand. We kruisen een zwarte man die ook zo’n bos van dezelfde takjes met zich meedraagt. Blijkbaar komt hij uit een andere kerk.
26 maart 2024
Geen enkel volk is zo sterk in absurdisme als wij Belgen. Regelmatig krijg je daarvan gratis staaltjes te zien of te horen.
24 maart 2024
Onze leesclub bestaat vijf jaar en het is er leuker dan ooit. Om de beurt stellen we elkaar een boek voor dat we dan allemaal lezen en waarover we op een avond uitgebreid palaveren: over de stijl en het plot, over de auteur en zijn/haar tijd, en over alles wat het boek bij ons heeft […]
21 maart 2024
Soms denk ik er weleens over na wat er na mijn dood nog van mij zal overblijven. Een paar ouderwetse boeken misschien. Een foto ergens in een lade.
19 maart 2024
Het beeld dat je van jezelf hebt, komt lang niet altijd overeen met hoe anderen je zien. Dat heb ik in de loop van mijn leven al regelmatig ervaren.
17 maart 2024
Onlangs zag ik een jonge, Aziatische man over een drukke straat in mijn buurt fietsen. Opeens liet hij het stuur met één hand los en sloeg een kruisteken. Daarna fietste hij verder alsof er niets was gebeurd.
14 maart 2024
Na afloop van een lezing praat ik wat na met anderen. In het groepje staan heel wat mensen van elders, mensen die ik niet ken.
12 maart 2024
Het is zo gemakkelijk om te sakkeren als het regent en blijft regenen.
10 maart 2024
De bel gaat, ergens in de vooravond. Ik verwacht niemand. Het is vast weer zo’n frisse jongeman die me probeert een maandelijkse bijdrage te ontfutselen voor een vereniging die blindengeleidehonden traint of medische hulp biedt aan mensen met een handicap dichtbij of ver weg.
7 maart 2024
Vlak voordat ik mijn kleindochter in bed wil stoppen voor haar middagdutje, zie ik onderaan de slaapzak twee dikke bobbels. Ik heb haar net het verhaaltje voorgelezen van Uil die bang was voor zijn eigen voeten in het donker, dus ik voel even aan de bobbels. ‘Zijn dat zijn de voetjes van Eva?’ vraag ik.