Blog Kijken met Kolet

Elke dag zie ik zoveel merkwaardige dingen, dat ik er wel over moet schrijven. Om beter te begrijpen wat er gebeurt. Om verbanden te zien met vroeger of verder. Welkom om mijn gedachten te lezen en erop te reageren!

Wereldbol

19 november 2018

‘Oma, weet je dat wij wonen op een wereldbol?’ vraagt mijn kleinzoon. Ik knik. Dat ga ik niet ontkennen.

Lees meer »

Het seizoen van de engelen

17 november 2018

Er hangt sinds enkele dagen iets in de lucht. De laatste blaadjes aan de struiken in mijn tuin laten alles los. Het is vaak grijs: in de lucht, op de stoep, zelfs in de gezichten van de mensen. We trekken dikke, donkere jassen aan en duiken daar diep in weg.

Lees meer »

Op hotel

16 november 2018

Ik ben op hotel in een stad in een oostelijk buurland. Telkens als ik naar mijn kamer wil, weet de portier me te melden dat mijn ouders op bezoek zijn geweest en dat ik ze net gemist heb. Ik vind dat vervelend en ik begrijp er niks van.

Lees meer »

Puzzel

15 november 2018

Ik fiets met kleinzoon naar huis na de film. Hij kijkt gespannen naar rechts, waar de rijhuizen achter de stoep zij aan zij staan. ‘Kijk je naar de huizen, Mauro?’ vraag ik.

Lees meer »

Vertraging

14 november 2018

Het was op zo’n dag dat het bord in het station te veel rood laat zien: allemaal treinen met vertraging. De aangekondigde vijf minuten worden er al gauw zeven of meer.

Lees meer »

Ode aan de post

13 november 2018

Jaren geleden stond ik eens aan te schuiven in de rij op het postkantoor, achter een zwarte jonge vrouw die een pakje wilde versturen.

Lees meer »

Paars met gele stipjes

12 november 2018

Ik zat in het tweede leerjaar. Onze jonge juf, in mijn ogen natuurlijk al lang en breed volwassen en dus behorend tot een andere mensensoort, gaf ons de opdracht om een opstel te schrijven. Met als titel: ‘Mijn juf’.

Lees meer »

Langzaam

11 november 2018

Mijn hele kinderleven lang kreeg ik te horen dat ik niet zo langzaam moest zijn. Met stappen, met opruimen, met bonen of bosbessen plukken en vooral met eten. Ik at zo langzaam dat ik er in de buurt zelfs een bijnaam voor kreeg: die van elk uur een lepel.

Lees meer »

Lezen onderweg

9 november 2018

Ik ben een leesbeest. Ik kan geen letters voorbijlopen zonder ze te lezen. Dat gaat vanzelf. Ik lees alles wat los en vast zit. Ook als ik in de auto zit. Zelfs als ik er bijna misselijk van word. Ik kan het niet laten. Grote en kleine reclamepanelen langs de weg lees ik altijd. Uithangborden […]

Lees meer »

DNA

7 november 2018

Een smulverhaal voor de ‘boekskes’, zo’n koning die zijn DNA moet afstaan om zijn vaderschap te laten onderzoeken. Al weet je de uitkomst lang van tevoren. DNA heb je daar niet voor nodig.

Lees meer »

Kolet Janssen

auteur

Blog Kijken met Kolet

Wereldbol

Het seizoen van de engelen

Op hotel

Puzzel

Vertraging

Ode aan de post

Paars met gele stipjes

Langzaam

Lezen onderweg

DNA

Abonneer je op deze blog

Recente berichten

Tags

Categories