Een baby in het woonzorgcentrum
14 juli 2022
Het lijkt wel alsof we de zon onder onze arm hebben meegenomen.
Elke dag zie ik zoveel merkwaardige dingen, dat ik er wel over moet schrijven. Om beter te begrijpen wat er gebeurt. Om verbanden te zien met vroeger of verder. Welkom om mijn gedachten te lezen en erop te reageren!
14 juli 2022
Het lijkt wel alsof we de zon onder onze arm hebben meegenomen.
12 juli 2022
De dag voordat we op vakantie vertrekken, springen we nog even binnen bij het gezin van onze dochter. Tussen de laatste afspraken in mijn agenda staat het aangeduid als ‘knuffelen met kleinzoon’.
10 juli 2022
Op een lange zomeravond met vrienden en wat wijn kan het al eens gebeuren dat iemand je opeens vraagt: ‘Wat is er nu zo typisch aan christenen? Wat hebben christenen dat andere mensen niet hebben?’
7 juli 2022
Wij erfden lang geleden een grote kast van mijn schoonouders. Een kast met bovenaan planken en onderaan lades van klein naar groot. Hij stond bij hen in de woonkamer.
5 juli 2022
Ik word wakker uit een warrige droom. Hoe de vork precies in de steel zat, kan ik niet meer reconstrueren, maar één uitdrukking blijft in mijn hoofd hangen. Ik heb gedroomd van ‘wild cookies’.
3 juli 2022
Het is weer vakantietijd en vaak bezoeken we dan grote en vooral kleine kerkjes in de streek waar we ronddwalen. Het is altijd een cadeau als die kerkjes open zijn.
30 juni 2022
Kleinzoon moest een grote boodschappentas mee naar school nemen. Hij kreeg de resultaten mee van een heel jaar hard werken in het derde leerjaar.
28 juni 2022
Hoe zet een mens zijn gedachten op nul? Het is een vraag die mij met tussenpozen sterk bezighoudt.
26 juni 2022
‘Bij ons in het dorp gaan we elk jaar in het voorjaar te voet naar Scherpenheuvel’, vertelt iemand me. ‘Dat is lang geleden begonnen toen ze hier kampten met een zware ziekte.
23 juni 2022
Ik leef in een wereld van geuren. Van de vanillegeur van een kaars kan ik echt genieten, net als van het kokosaroma van een shampoo of van een wolk van kamperfoelie in de avonduren.