In de kast
7 mei 2024
Mijn moeder vindt haar spullen niet meer terug zodra ze uit haar blikveld verdwenen zijn. Wat in een kast of een lade ligt, is weg op een haast kosmische manier, alsof het er nooit is geweest.
7 mei 2024
Mijn moeder vindt haar spullen niet meer terug zodra ze uit haar blikveld verdwenen zijn. Wat in een kast of een lade ligt, is weg op een haast kosmische manier, alsof het er nooit is geweest.
5 mei 2024
De kat van een van onze iets verdere buren is weg, lezen we in de buurtapp. Met een foto van hun charmante lapjeskat vragen ze ons om mee uit te kijken. Ze zijn ongerust: het dier is al oud en zit misschien ergens vast.
2 mei 2024
Het is altijd heerlijk als een oud woord opeens voor iets heel nieuws kan gebruikt worden. Zo leerde ik onlangs dat mijn huis een schil heeft, net als mijn mandarijntjes en mijn appels.
30 april 2024
Veel mensen ergeren zich aan middenvakrijders, zo wordt ons gemeld op het radiojournaal. Omdat ze file veroorzaken. Omdat je ze niet rechts mag inhalen, maar je soms bijna niet anders kunt. Maar wat bezielt mensen om hardnekkig op de middenstrook te blijven rijden?
28 april 2024
Onze parochie houdt een herdenkingsdag rond Huub Oosterhuis, die vorig jaar is overleden. Jarenlang zingen we haast elke week een of meer liederen van zijn hand. Hij gaf ons woorden voor wat we zo moeilijk verwoord krijgen.
25 april 2024
Kleindochter en ik begrijpen elkaar steeds beter. Elke week kan ze preciezer uitdrukken wat er allemaal in haar omgaat. En dat is heel wat. Haar associaties volgen is voor mij een aparte tak van sport.
23 april 2024
Je vindt het tegenwoordig op heel wat menukaarten: pulled pork. Een geraffineerde versie van draadjesvlees.
21 april 2024
Hoe ouder je wordt, hoe beter je het kent: wat al te dichtbij is, kun je nauwelijks nog scherp zien. Je leest de bijsluiter of de tekst op de verpakking in de supermarkt met gestrekte arm, of je gebruikt een speciale bril.
18 april 2024
De wereld van games intrigeert me. Een fictieve wereld vol mogelijkheden, met overal uitdagingen en gevaren, met geliefden om te beschermen en vijanden om te verslaan, wat wil een mens nog meer? Ik ben veel te vroeg geboren, maar ik weet zeker dat ik me er helemaal in had kunnen verliezen.
16 april 2024
Op weg met de auto naar mijn moeder, steekt me een klein hulpkonvooi voor Oekraïne voorbij. Blauw met gele bestelwagentjes met een duidelijke tekst. Wat voor mij een traject is waarover ik niet hoef na te denken, is voor anderen het begin van een avontuur.