Mijn volle agenda
30 maart 2020
Ik kan het niet over mijn hart krijgen om alles wat afgelast, afgeschaft of geannuleerd is, zomaar uit mijn agenda te schrappen.
Elke dag zie ik zoveel merkwaardige dingen, dat ik er wel over moet schrijven. Om beter te begrijpen wat er gebeurt. Om verbanden te zien met vroeger of verder. Welkom om mijn gedachten te lezen en erop te reageren!
30 maart 2020
Ik kan het niet over mijn hart krijgen om alles wat afgelast, afgeschaft of geannuleerd is, zomaar uit mijn agenda te schrappen.
29 maart 2020
In het verleden heb ik weleens stiekem gewenst dat onze vasten wat meer gedeeld zou worden in de brede maatschappij. Een beetje zoals de ramadan, waarvan iedereen plots op de hoogte bleek en waarvoor veel mensen het grootste respect hadden.
27 maart 2020
Vaak heb ik me het hoofd gebroken over de joden in de aanloop naar Wereldoorlog Twee. Heel geleidelijk aan werden er maatregelen ingevoerd die hen stelselmatig het leven moeilijker maakten.
26 maart 2020
Op woensdagmiddag dwaal ik wat verloren door het huis. Overal zie ik ‘relieken’ van kleinzoon: een halfafgewerkt Lego-bouwsel, zijn keukenschortje aan de haak, een leesboek. Ik vind zelfs nog een autootje achter de gordijnen.
25 maart 2020
Alles draait rond corona. Het eerste waaraan je ’s ochtends denkt, elk item op het radionieuws, elke stap die je buiten de deur moet zetten.
23 maart 2020
Noodgedwongen doe ik sinds een week mijn dagelijkse pilatesoefeningen in mijn eentje. Mijn buurvriendin met wie ik dit al jaren elke ochtend volhoud, werkt in een ziekenhuis en moet zoveel mogelijk contact vermijden.
22 maart 2020
Het woord ‘half’ heeft een slechte reputatie. Aan een halfslachtig initiatief kun je maar beter niet meedoen. Als de rantsoenen worden gehalveerd, is dat meestal te weinig om nog leuk te zijn. Als je op de vraag ‘Hoe voel je je?’ het antwoord ‘Half en half’ krijgt, voorspelt dat niet veel goeds.
20 maart 2020
Enkele dagen voordat alle bibliotheken dichtgingen, was ik nog in de bib om iets op te halen. Vóór mij aan het loket stond een vrouw van een jaar of veertig. ‘Ik kom melden dat er bij mij thuis is ingebroken’, vertelde ze. ‘En de dieven hebben ook twee boeken van de bibliotheek meegenomen.’
18 maart 2020
Met de stijgende alarmberichten om ons heen krijg ik grote zin om even op de knop ‘Fast Forward’ te duwen. Tot pakweg ergens in november. De zomer heb ik dan wel moeten missen, maar dat is de prijs voor gemoedsrust en veiligheid.
17 maart 2020
Ik herinner me nog goed de periode waarin onze kinderen opeens per se alles ‘zellef’ wilden doen: hun boterham smeren, hun schoenen aantrekken, een glas fruitsap inschenken.